۱۱ اصل بهره وری شخصی/ اصل ۷: آینده تو یا ادامه گذشته توست، یا چیزی تازه که خلق می کنی.

برای خیلی از افراد، آینده شان فقط ادامه گذشته شان است. آنها دقیقاً همان کاری را خواهند کرد که در گذشته می کردند و در نتیجه، همان نتایج را بدست خواهند آورد که در گذشته داشتند.

در حقیقت افراد غیر از چیزهایی که در گذشته تجربه کرده اند، در آینده هیچ انتخاب دیگری نمی بینند. و علت این مساله این است که ما برای چیزی که هنوز تجربه نکرده ایم هیچ چهارچوب داوری نداریم.

برای مثال، اگر تا بحال نوع خاص از حیوانی را ببینیم که تابحال ندیده باشیم، نخواهیم دانست که آن چه حیوانیست. ممکن است به آن نگاه کنیم و گیج شویم. ممکن است بترسیم یا فرار کنیم. بعضی ها ممکن است درباره اش کنجکاو شوند اما نتیجه کلی این است که اگر هیچ چهارچوب داوری ای برای چیزی در ذهنتان نداشته باشید، نمی دانید وقتی آن چیز وارد زندگی تان شد چه کنید.

از طرفی اگر الگوی ذهنی خود را تغیر دهید و بگویید: “من دیگر همانند گذشته زندگی نخواهم کرد” یا “من مطابق آینده ای که خلق خواهم کرد زندگی می کنم”، تمام زندگی شما دستخوش تغییر خواهد شد. بنابراین فردا می تواند روز دیگری همانند آنچیزی که در گذشته برای شما اتفاق افتاده باشد، یا امروز می تواند آخرین روزی باشد که شبیه گذشته شماست.

خیلی از افراد تمایل دارند تا به گذشته، داستان زندگی شان، تفسیرشان از امور، تلاش برای جلب تایید دیگران و … بچسپند و نمی خواهند آنها را رها کنند تا آینده ای را خلق کنند که واقعاً می خواهند.

اگر سعی کنی به راه و روشی که قبلا بودی بچسپی، نمی توانی بهترینه خودت باشی. اگر به همه آن داستان ها، عذر و بهانه ها و تفسیرات بچسپی، هیچ راهی برای اینکه رشد کنی و به بالاترین پتانسیل وجودی خودت برسی نخواهی یافت.

بنابراین آینده می تواند فقط ادامه گذشته تو باشد یا چیزی متفاوت و جدید که خلق می کنی.  اما برای خلق آن آینده، تو باید گذشته را و منطقه امن خود را رها کنی  و چیزی کاملاً جدید خلق کنی.